In het weekend van 16 en 17 mei hebben we de tuin helemaal onttakeld en het schuurtje gesloopt. Zo’n dertig vrienden, buurtgenoten en familieleden hebben zich (in kleine, corona-proof samengestelde ploegjes) uit de naad gewerkt om dat te laten lukken. Musicologen, dirigenten, zangers, organisten, uitvaartondernemers en biologen ontdekten verborgen slooptalenten. Met de verzamelde spades, rieken, kruiwagens en sloophamers uit de hele buurt is het geheel in drie reusachtige containers geladen en afgevoerd. Waar ooit een beschutte en lommerrijke tuin was, ligt nu een stuk woestijn te wachten op herbestemming.


de schuur staat nog… 
… maar niet lang meer… 
… alleen de vloer is nog over… 
Buurman Errol controleert de aansluitingen 
Ook de kleine brandweerman Jacob maakt zich nuttig 
Déjeuner dans l’herbe 
Buurvrouw Marjolein graaft de tuin vrij 
Lennart drilt… 
… en kijkt of het goed is… 
Alle planten gaan in deze reuzecontainer

Op zaterdag was er al veel gedaan. Even waren we bang dat er niet genoeg werk voor de zondag-ploeg over was. Dat viel reuze mee…

Oude tegels werden gelegd tot een nieuw, direct straatje naar de weg. Dat gaat schelen bij de verhuizing! 
Het betonnen schuurvloertje geeft zich niet zomaar gewonnen. Dirkjan drilt… 
… en Pjotr drilt… 
Hoe krijg je een haag in een zak? Door erop te dansen!


arriveert een bootje met verse arbeidstroepen
